Mens en techniek. De mens is een en al techniek. De menselijke conditie is een technische conditie. We zitten inmiddels al in de vierde industriële revolutie. De techniek is tot een tweede natuur geworden, waarvan men zich net zo min bewust is als de vis van het water. Het is zowel ons gif als ons medicijn. (Bron: techniekfilosoof Bernard Stiegler). 

Mijn benadering is simpel en triviaal. Ik gebruik apparaten uit mijn leefomgeving als onderwerp voor mijn schilderijen. De schilderijen zijn geschilderd in de periode vanaf 1990 tot aan nu. De eerste serie was de serie huishoudelijke apparaten. 

De laatste serie van de retro tech kunst, is de serie technische constructies die je op straat tegen kunt komen. De serie trein onderstellen (een vrije vertaling van treinmodellen, gezien in het Spoorwegmuseum in Warschau) in rood, blauw en roze waren onderdeel van de expositie Vrijplaats, welke plaatsvond in het ruige gebouw van de voormalige Bijlmer Bajes te Amsterdam. Op de video is, naast mijn werk, ook het werk van Mario Supa te zien.  

De stijl vindt zich terug in het kleurgebruik, de kleuren zijn ongebruikelijk, fel en tegendraads. In het wankele, niet altijd correcte perspectief dat een onwerkelijke indruk geeft. En in het spelen met de oorsprong van de lichtinval samen met de structuur van het voorwerp. De speelse opzet en het bizarre kleurgebruik staan haaks op de gehanteerde serieuze traditionele schildertechniek. De penseelvoering is bijna niet zichtbaar, het schilderij is opgebouwd uit meerdere dunne transparante verflagen, een techniek wat de kleuren versterkt. De mengtechnieken doen de kleuren vloeiend in elkaar over lopen. De lijnen zijn vaag uitgeschilderd, wat soms het effect geeft van een airbrush.